"ПРЕД НАМА" Краткометражни поетски камерни филм са психолошком поставком ликова у егзистенцијалистичком кључу

Abstract

U ovom radu polazi se od pretpostavke da je u kreiranju filmova koji za teme imaju ljudske intimne drame važno sagledati filozofiju egzistencijalizma, koja za osnov postavlja probleme ljudskog bitisanja, te kroz tu perspektivu tretirati osnovna životna pitanja junaka − pitanje slobode, autentičnog „ja“, usamljenosti i ljubavi. Autor rada zastupa tezu da je prvi korak osmišljavanje adekvatnih psiholoških profila dramskih junaka koji daju odgovore na postavljena egzistencijalistička pitanja, te potom kreiranje dramske situacije u koje se junaci stavljaju, a koje nam omogućuju davanje odgovora na postavljene ljudske drame. Centralni lik kratkog igranog filma Pred nama jeste žena u poznoj životnoj dobi koja preispituje svoje životne odluke i stavove. Autor rada iznosi zaključak da je kreirani metod adekvatan za izradu uverljivog dramskog dela, koje dobro komunicira sa gledaocima. Izvedeni zaključci su u skladu sa početnom pretpostavkom. Potvrđuje se hipoteza da upotreba ovde kreiranog metoda predstavlja legitiman umetničko-istraživački metod uz pomoć koga se postižu dobri rezultati.

This study starts from the assumption that in creating films based on human intimate dramas, it is important to consider the philosophy of existentialism, which is based on the problems of human existence, and through this perspective treat the basic life issues of heroes - freedom, authenticity, loneliness, love. The author of the study advocates the thesis that the first step is to create adequate psychological profiles of dramatic heroes who give answers to existential questions, and then create a dramatic situation in which heroes are placed and which allow us to answer human dramas. The subject of the research is the human drama of a woman in her late life who re-examines her life decisions and attitudes. The author of the paper concludes that the created method is adequate to produce a convincing drama that communicates well with the audience. The conclusions drawn are in line with the initial assumption. The hypothesis that the use of the method created here is a legitimate artistic-research method with the help of when good results are achieved is confirmed.