Show simple item record

dc.contributor.advisorTodić, Milanka
dc.contributor.otherMikić, Vesna
dc.contributor.otherLazić, Dubravka
dc.contributor.otherDedić, Nikola
dc.contributor.otherŠuica, Nikola
dc.creatorPalašti, Andrea
dc.date.accessioned2015-12-25T13:52:43Z
dc.date.available2015-12-25T13:52:43Z
dc.date.issued2015-12-24
dc.date.submitted2015-10-06
dc.identifier.urihttp://eteze.arts.bg.ac.rs/handle/123456789/69
dc.description.abstractTeorija fotografije je teorija u permanentnom nastajanju o različitim međuprožimajućim teorijskim, istorijskim, umetničkim, tehničkim, estetskim, društvenim, ideološkim, političkim i ekonomskim aspektima fotografije kao umetnosti. Pojavom poststrukturalizma kao transdisciplinarnog i interpretativnog teorijskog mišljenja, teorija fotografije ušla je u polje diskurzivnih i višeznačnih artikulacija, unutar kojeg se fotografija kao umetnost uspostavlja, razvija, razmenjuje i primenjuje kao društvena praksa. U tom svetlu, dva ključna teorijska sistema – semiologija/semiotika i teorijska psihoanaliza, uspostavile su poststrukturalističku teoriju fotografije. Pristupanjem fotografiji kao vizuelnom znakovnom sistemu, odnosno – kao višeznačnom vizuelnom tekstu koji se očitava gledanjem, poststrukturalistička teorija fotografije ukazala je na kulturalno i društveno determinisanog označitelja što nosi bezbroj različitih, nezavisnih i arbitrarnih značenja koje fotografija ostvaruje unutar semiološkog/semiotičkog konteksta. Poststrukturalistička teorija fotografije se, tako, bavi čitanjem fotografije kao umetnosti, koristeći se metodološkim, poetičkim, retoričkim, značenjskim i vrednosnim kriterijumima kroz različite teorijske discipline – teorija umetnosti, teorija teksta, teorija simulacija, teorije postmoderne, teorije o diskurzivnoj prirodi znanja i moći kao znanju, feminističke studije, postkolonijalne teorije, teorije identiteta, teorije hibridnosti, studije kulture i druge. Postavljena u kontekst jugoslovenske i post-jugoslovenske umetničke prakse, poststrukturalistička teorija fotografije omogućila je platformu za iščitavanje, interpretaciju i izvođenje pluralnih umetničkih strategija unutar (post)konceptualne i savremene umetnosti.sr
dc.description.abstractThe theory of photography is a theory in a permanent formation of different interchangable theoretical, historical, artistic, technical, aesthetic, social, ideological, political and economic aspects of photography as art. With the advent of poststructuralism as a transdisciplinary theory and an interpretative theoretical thinking, the theory of photography came into the field of theory as an ambiguous discursive articulation, in which photography as art establishes, develops, exchanges and is being used as a social practice. In this light, two key theoretical system - semiology/semiotics and theoretical psychoanalysis, established the poststructuralist theory of photography. By accessing to the medium of photography as a visual system of signs, that is - as a multilayered visual text, which can be read by looking/watching, the poststructuralist theory of photography pointed out a culturally and socially determined signifier, which carries a myriad of different, independent and arbitrary meaning that photography as art realises within the semiological/semiotic context. The poststructuralist theory of photography is therefore, concerned with reading the photographic image, using methodological, poetic, rhetorical, semantic and value criteria through different theoretical disciplines - art theory, the theory of text, theory of simulation, theory of postmodernism, theory of the discursive nature of knowledge and power as knowledge, feminist studies, postcolonial theory, theories of identity, hybrid theory, cultural studies, and others. Placed in the context of the Yugoslav and post-Yugoslav art practices, the poststructural theory of photography enabled a theoretical platform for reading, interpreting and executing plural artistic strategies within the (post)conceptual and contemporary art.sr
dc.language.isosrpsr
dc.publisherУниверзитет уметности у Београду, Интердисциплинарне студијеsr
dc.sourceИнтердисциплинарне студије Универзитета уметностиsr
dc.subjectpoststrukturalizamsr
dc.subjectpost-structuralismsr
dc.subjectsemiologysr
dc.subjectsemioticssr
dc.subjecttextsr
dc.subjectimagesr
dc.subjectintertextualitysr
dc.subjectpoststructuralist theory of photographysr
dc.subjectphotography as artsr
dc.subject(post)conceptual artsr
dc.subjectcontemporary artsr
dc.subjectsemiologijasr
dc.subjectsemiotikasr
dc.subjecttekstsr
dc.subjectslikasr
dc.subjectintertekstualnostsr
dc.subjectpoststrukturalistička teorija fotografijesr
dc.subjectfotografija kao umetnostsr
dc.subject(post)konceptualna umetnostsr
dc.subjectsavremena umetnostsr
dc.titlePoststrukturalistička teorija fotografije u praksama jugoslovenske i post-jugoslovenske umetnostisr
dc.typedoctoralThesisen
dcterms.abstractТодић, Миланка; Дедић, Никола; Лазић, Дубравка; Микић, Весна; Шуица, Никола; Палашти, Aндреа; Постструктуралистичка теорија фотографије у праксама југословенске и пост-југословенске уметности; Постструктуралистичка теорија фотографије у праксама југословенске и пост-југословенске уметности;


Files in this item

Thumbnail
Thumbnail

This item appears in the following Collection(s)

Show simple item record